خویشتن پروردنلغتنامه دهخداخویشتن پروردن . [ خوی / خی ت َ پ َرْ وَ دَ ] (مص مرکب ) تربیت نفس . (یادداشت مؤلف ). || تن پروردن . خوش گذرانی کردن .
خویشتن پروریدنلغتنامه دهخداخویشتن پروریدن . [ خوی / خی ت َ پ َرْ وَ دَ ] (مص مرکب ) خویشتن پروردن . تربیت نفس . خود پروردن . خویشتن پروری کردن . || تن پروردن . خوشگذرانی کردن . تن پروریدن
خویشتنلغتنامه دهخداخویشتن . [ خوی / خی ت َ ] (ضمیر، اِ) خود. خویش . شخص . شخص او. (ناظم الاطباء). ذات خود : نزد تو آماده بد و آراسته منگ او را خویشتن پیراسته . رودکی .مکن خویشتن ا
خویشتنفرهنگ انتشارات معین(تَ) 1 - (اِ.) شخصیت ، ذات . 2 - (ضم .) ضمیر مشترک برای اول ، دوم و سوم شخص مفرد و جمع .
خویشتن پروریدنلغتنامه دهخداخویشتن پروریدن . [ خوی / خی ت َ پ َرْ وَ دَ ] (مص مرکب ) خویشتن پروردن . تربیت نفس . خود پروردن . خویشتن پروری کردن . || تن پروردن . خوشگذرانی کردن . تن پروریدن
خویشتن پروری کردنلغتنامه دهخداخویشتن پروری کردن . [ خوی / خی ت َ پ َرْ وَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) خویشتن پروردن . تربیت نفس . || تن پروری کردن . تن پروردن .
خویشتن داریلغتنامه دهخداخویشتن داری . [ خوی / خی ت َ ] (حامص مرکب ) عفاف . زهد. کف نفس . حلم . بردباری . تمالک نفس . خودداری از شهوات . پرهیز. پرهیزکاری . تماسک نفس . ورع . (یادداشت مو
پروردنلغتنامه دهخداپروردن . [ پ َرْ وَ دَ ] (مص ) پروراندن . پروریدن . پرورانیدن . پرورش کردن . پرورش دادن .تنبیت . تربیت کردن . رب ّ. تربیت . (تاج المصادر بیهقی ). ترشیح . (تاج ا
نفس کشتنلغتنامه دهخدانفس کشتن . [ ن َ ک ُ ت َ ] (مص مرکب ) با هوای نفس جنگیدن . هوای نفس را در خود کشتن : فراق روی تو آن روز نفس کشتن بودنظر به روی توامروز روح پروردن . سعدی .یار از
