خویةلغتنامه دهخداخویة. [ خ َ وی ْ ی َ ] (ع اِ) طعام زچه . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). کاشی ، کاچی که خوراکی است برای زن در وقت حمل پزند.
خویهلغتنامه دهخداخویه . [ ی َ / ی ِ ] (اِ) پاروب را گویند و آن بیل مانندی باشد از چوب که بدان کشتی برانند و برف و امثال آن نیز پاک کنند. (برهان قاطع). خیه . (تاریخ طبرستان چ اقب
خویهلغتنامه دهخداخویه . [ ی ِ ](اِخ ) دهی است از دهستان سرگویی بخش اخوره شهرستان فریدن ، واقع در 32 هزارگزی جنوب باختری اخوره متصل براه عمومی مالرو با 1091 تن سکنه . آب آن از چش
خویهلغتنامه دهخداخویه . [ ی َ / ی ِ ] (اِ) پاروب را گویند و آن بیل مانندی باشد از چوب که بدان کشتی برانند و برف و امثال آن نیز پاک کنند. (برهان قاطع). خیه . (تاریخ طبرستان چ اقب
خویهلغتنامه دهخداخویه . [ ی ِ ](اِخ ) دهی است از دهستان سرگویی بخش اخوره شهرستان فریدن ، واقع در 32 هزارگزی جنوب باختری اخوره متصل براه عمومی مالرو با 1091 تن سکنه . آب آن از چش
خصاللغتنامه دهخداخصال . [ خ ِ ] (ع اِ) خویها. خصلت ها خواه نیک باشد یا بد. (ناظم الاطباء). ج ِ خصلت . (یادداشت بخط مؤلف ) : مأمور خداوند مصر و عصرم محمود بدو شد چنین خصالم . ن
