خوهلغتنامه دهخداخوه . (اِ) گیاهی که در میان گندم زار روید و گندم را زیان رساند. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء). || خواهر. || اخت . (ناظم الاطباء).
خوهلغتنامه دهخداخوه . [ خ َ وَ / وِ] (اِمص ) خبه . خفه . فشردگی گلو. (ناظم الاطباء). خَبَک . اخناق . (یادداشت مؤلف ). || (ص ) گلو فشرده . || (اِ) خدمتکار. نوکر. || دره ٔ تنگ م
خوهلغتنامه دهخداخوه . [ خ َوْه ْ ] (اِ) عرق که از انسان و دیگر حیوانات بیرون می آید. خوی . (ناظم الاطباء).
خوهلغتنامه دهخداخوه . [خوَه ْ / خُه ْ ] (فعل ) مخفف خواه . (یادداشت مؤلف ). خوهد. خواهد. خوهی . خواهی . خوهم . خواهم : پشت او خوه سیاه خواه سپید. سنائی .خط بمن انداخت و گفت خو
خوةلغتنامه دهخداخوة. [ خ ُوْ وَ ] (ع اِ) زمین خالی . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خوه کردنلغتنامه دهخداخوه کردن . [ خ َ وَ / وِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) خفه کردن . مختنق کردن . خبه کردن . خبک کردن . کشتن با فشردن گلو.
خوهنلغتنامه دهخداخوهن . [ هََ ] (اِ) روغنهای نباتی فروش . (ناظم الاطباء). || عصار. || قمع. || قیف . (ناظم الاطباء).
خوه کردنلغتنامه دهخداخوه کردن . [ خ َ وَ / وِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) خفه کردن . مختنق کردن . خبه کردن . خبک کردن . کشتن با فشردن گلو.
خوةلغتنامه دهخداخوة. [ خ ُوْ وَ ] (ع اِ) زمین خالی . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خوهللغتنامه دهخداخوهل . [ خوَهَْ / خُه ْ / خوهََ ] (ص ) کج . منحنی . ناراست . (برهان ) (ناظم الاطباء). کژ. (لغت نامه ٔ اسدی ). اریف . اریب . خُل . (یادداشت مؤلف ) : پس ار ژاژ و
خوهلگیلغتنامه دهخداخوهلگی . [ خوَهَْ / خُه ْ ل َ / ل ِ ] (حامص ) کجی . ناراستی . (برهان قاطع) (ناظم الاطباء).
خوهلهلغتنامه دهخداخوهله . [ خوَهَْ / خُه ْ ل َ / ل ِ ] (ص ) خوهل . کژ. منحنی . معوج . ناراست . (ناظم الاطباء). اریف . اریب . (یادداشت مؤلف ).
