خوللغتنامه دهخداخول . (ص ) بمعنی خل است که کجی باشد. (لغت محلی شوشتر، نسخه ٔ خطی ). خمیده . (یادداشت مؤلف ) : دین اﷲ را تباه کندزلفک خول و آن رخان چو ماه .(از حاشیه ٔ فرهنگ اس
خوللغتنامه دهخداخول . [ ] (اِ) پرنده ای است کوچکتر از گنجشک و آن بغایت بلندپرواز و تیزپرمی باشد و بعضی چکاوک را گفته اند. (برهان قاطع). صِفَّرِد. قبره . قنبره . (السامی فی الاس
خوللغتنامه دهخداخول . [ خ َ ] (ع مص ) نیک نگاه داشتن و تیماردار گردیدن مال را. (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). || مراعات اهل خود کردن . (
خوللغتنامه دهخداخول . [ خ َ وَ ] (ع ص ) لاغر. ضعیف . نحیف . کم گوشت . ضد فربه . || (اِ) دراج سفید. (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || بن کام لگام . (منتهی
خؤلةلغتنامه دهخداخؤلة. [ خ ُء ل َ ] (ع اِ) خویشی از جانب مادر. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). یقال : «بینی و بینه خؤلة» ویقال «خال بین الخؤلة». (از منتهی ا
خولیلغتنامه دهخداخولی . [ خ َ لی ی ] (ع اِ) شبان نیک تیمار کننده ٔ مال . || پیشکار وکارگزار نیک . || محافظ باغ . باغبان . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). ج ، خ
خؤلةلغتنامه دهخداخؤلة. [ خ ُء ل َ ] (ع اِ) خویشی از جانب مادر. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). یقال : «بینی و بینه خؤلة» ویقال «خال بین الخؤلة». (از منتهی ا
خؤلتلغتنامه دهخداخؤلت . [ خ ُء ل َ ] (ع اِ) خویشی از جانب مادر. خولة. خؤلت املاء فارسی زبانان است از کلمه ٔ خؤلة. (یادداشت بخط مؤلف ).