خوش نویسیلغتنامه دهخداخوش نویسی . [ خوَش ْ / خُش ْ ن ِ ] (حامص مرکب ) عمل خوش نویس . خطاطی . مشاقی . (یادداشت مؤلف ).
خوشنویسیcalligraphyواژههای مصوب فرهنگستاننوشتن یک متن براساس تمام قواعد و ضوابط زیباشناختی کتابت متـ . خطاطی
خوش نویسلغتنامه دهخداخوش نویس . [ خوَش ْ / خُش ْ ن ِ ] (نف مرکب ) کسی که خط نیک از روی تعلیم نویسد. (ناظم الاطباء). خطاط. مشاق . (یادداشت مؤلف ). که زیبا و خوب نویسد. که در نوشتن خ
نویسیلغتنامه دهخدانویسی . [ ن ِ ] (حامص ) به معنی نوشتن به صورت مزید مؤخر در این ترکیبات مستعمل است : تندنویسی . خفیه نویسی . خوش نویسی . دعانویسی . رقعه نویسی . روزنامه نویسی .
خوشخوانیلغتنامه دهخداخوشخوانی . [ خوَش ْ / خُش ْ خوا / خا ] (حامص مرکب ) خوب خوانی . نیکوخوانی . خوش آوازی . خوش صدائی : سخندانی و خوشخوانی نمی ورزند در شیرازبیا حافظ که تا خود را ب
چلیپا نوشتنلغتنامه دهخداچلیپا نوشتن . [ چ َ ن ِ وِ ت َ ] (مص مرکب ) قسمی در هم نوشتن برای آموختن خوش نویسی . کج و مکرر نوشتن کلمات به قصد خوب شدن خط. درهم و برهم نوشتن . شیوه ای مخصوص