خوش نوالغتنامه دهخداخوش نوا. [ خوَش ْ / خُش ْ ن َ ] (ص مرکب ) خوش صوت . با صوت خوب . خوش صدا. خوش آواز : همه برگ او یک یک اندر هوااز آن پس چو مرغی بدی خوش نوا. اسدی (گرشاسبنامه ).د
خوش نوائیلغتنامه دهخداخوش نوائی . [ خوَش ْ / خُش ْ ن َ ] (حامص مرکب ) خوش آوازی . خوش آهنگی . خوش صدائی .
خوش نوایان چمنلغتنامه دهخداخوش نوایان چمن . [ خوَش ْ / خُش ْ ن َ ن ِ چ َ م َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) گلها و نهالهای چمن . || مردمان که در چمن بتقریب برای نظاره نشینند. (آنندراج ).
خوش نوائیلغتنامه دهخداخوش نوائی . [ خوَش ْ / خُش ْ ن َ ] (حامص مرکب ) خوش آوازی . خوش آهنگی . خوش صدائی .
خوش نوایان چمنلغتنامه دهخداخوش نوایان چمن . [ خوَش ْ / خُش ْ ن َ ن ِ چ َ م َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) گلها و نهالهای چمن . || مردمان که در چمن بتقریب برای نظاره نشینند. (آنندراج ).
خوش نواییلغتنامه دهخداخوش نوایی . [ خوَش ْ / خُش ْ ن َ ] (حامص مرکب ) خوش نوائی . خوش صدائی . خوش آهنگی .
خوش آوازلغتنامه دهخداخوش آواز. [ خوَش ْ / خُش ْ ] (ص مرکب ) خوش صدا. خوش الحان . خوش نغمه . خوش نوا. (یادداشت مؤلف ) : و چون سخن گوید خوش سخن و خوشگوی و خوش زبان و خوش آواز باشد. (