خوش نهادلغتنامه دهخداخوش نهاد. [ خوَش ْ / خُش ْ ن ِ / ن َ ] (ص مرکب ) خوش سیرت . خوش باطن . خوش طینت .
خوش نهادیلغتنامه دهخداخوش نهادی . [ خوَش ْ / خُش ْ ن ِ / ن َ ] (حامص مرکب ) خوش طینتی . خوش باطنی . خوش سیرتی .
خوشلغتنامه دهخداخوش . [ خ َ ] (ع مص ) نیزه زدن ، منه : خاشه بالرمح . || آرمیدن با زن ، منه : خاش جاریته ؛ آرمید با کنیزک خود. || گرفتن ،منه : خاش الشی ٔ. || پاشیدن ، منه : خاش
خوشلغتنامه دهخداخوش . [ خوَش ْ / خُش ْ ] (اِخ ) قریتی است به اسفراین . (از معجم البلدان ) (یادداشت مؤلّف ).
خوش نهادیلغتنامه دهخداخوش نهادی . [ خوَش ْ / خُش ْ ن ِ / ن َ ] (حامص مرکب ) خوش طینتی . خوش باطنی . خوش سیرتی .
خجسته نهادلغتنامه دهخداخجسته نهاد. [ خ ُ ج َ ت َ / ت ِ ن ِ / ن َ ] (ص مرکب ) با نهاد خجسته . با نهاد مبارک . با نهاد خوش . نیکو نهاد : شیده بر طالعی خجسته نهادکرد گنبد سرای را بنیاد.ن
خس نهادلغتنامه دهخداخس نهاد. [ خ َ ن ِ / ن َ ] (ص مرکب ) پست طبیعت . آنکه نهاد پست دارد. دون صفت . دون طبیعت : خاقانی اگر نه خس نهادی خوش باش گام از سر کام در نهادی خوش باش هر چند
آغاز نهادنلغتنامه دهخداآغاز نهادن . [ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) آغاز کردن . آغازیدن : پس آن مزدور چنگ برداشت و سماع خوش آغاز نهاد. (کلیله و دمنه ). شکال هم بدین نمط فصلی آغاز نهاد. (ک
سماعلغتنامه دهخداسماع . [ س َ ] (ع مص ) شنوایی . (غیاث ) (دهار) (منتهی الارب ). || شنیدن . شنودن . (غیاث ). شنیدن . (المصادر زوزنی ) (دهار). شنیدن و گوش فراداشتن . (تاج المصادر