خوشه چینیلغتنامه دهخداخوشه چینی . [ ش َ / ش ِ ] (حامص مرکب ) عمل خوشه چین . التقاط. معروف است که پس از اتمام تاکستان و باغ صاحبان آن آمده خوشه چینی نمایند و خوشه های کوچک متروکه را ب
خوشه چینلغتنامه دهخداخوشه چین . [ ش َ / ش ِ ] (نف مرکب ) چیننده ٔ خوشه . لاقط. لاقطه . (از یادداشت مؤلف ). آنکه پس از درو کردن کشت زار جو و گندم و جمعآوری حاصل ، تک خوشه هایی که در
خوشه چینفرهنگ انتشارات معین( ~.)(ص فا.)1 - آن که خوشه های غلات یامیوه های درختان را می چیند. 2 - آن که پس از درو و جمع آوری محصول خوشه های باقی مانده را برای خود جمع می کند. 3 - آن که از
خوشه چینفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. ویژگی شخص فقیری که پس از درو شدن محصول مزرعه و کشتزار جو و گندم در آن گردش می‌کند تا خوشه‌های باقی‌ماندۀ روی زمین را جمع کند.۲. [مجاز] کسی که از هرجا و هرچیز