خوشخورلغتنامه دهخداخوشخور. [ خوَش ْ / خُش ْ خوَر / خُرْ ] (نف مرکب ) پرخور. آنکه غذا زیاد خورد. || آنکه غذا رابه نکوئی خورد. آنکه بهر طعامی سازد. || (ن مف مرکب ) بامزه . خوشمزه . خوش خوراک . لذیذ. || خوش خور؛ (فعل امر) در معنی
خوشخوارگیلغتنامه دهخداخوشخوارگی . [ خوَش ْ / خُش ْ خوا / خا رَ / رِ ] (حامص مرکب ) عمل و حالت خوشخوار. عمل خوب خوردن . || راحتی . عیش خوش . گذران خوش : جهان می گذارد به
خوشخواریلغتنامه دهخداخوشخواری . [ خوَش ْ /خُش ْ خوا / خا ] (حامص مرکب ) عمل خوشخوار. نیکوخواری . تغذیه ٔ خوب . || راحت طلبی . خوش گذرانی .
خوشخوراکفرهنگ مترادف و متضاد۱. شکمپرست، نوشخوار، خوشخواره، خوشخوار ≠ بدخوراک ۲. پرخور، پرخوراک، خوشاشتها، شکمو ≠ کمخوراک
خوش خوراکلغتنامه دهخداخوش خوراک . [ خوَش ْ / خُش ْ خوَ / خ ُ ] (ص مرکب ) لذیذ. بامزه . خوشمزه . خوش طعم . خوشخور. || آنکه غذاهای نکو خورد. آنکه غذاهای لذیذ خورد. (از ناظم الاطباء): خِرخِر؛ مرد خوش خوراک خوش پوشاک . (از منتهی الارب
خوش خوردنلغتنامه دهخداخوش خوردن . [ خوَش ْ / خُش ْ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) لذاذ. لذاذت . (تاج المصادر بیهقی ). || خوب خوردن . کنایه از در رفاه زیستن . در نعمت و خصب روزگار گذاشتن . عشرت کردن . در لذات عمر گذراندن <span class=
خوشخوراکفرهنگ مترادف و متضاد۱. شکمپرست، نوشخوار، خوشخواره، خوشخوار ≠ بدخوراک ۲. پرخور، پرخوراک، خوشاشتها، شکمو ≠ کمخوراک