خورد. [ خوَرْدْ / خُرْد ] (مص مرخم ، اِمص ) خرج . مقابل دخل . نفقه . هزینه . (یادداشت مؤلف ) : برِ او شد آنکس که درویش بودوگر خوردش از کوشش خویش بود. فردوسی .م

جست‌وجوی مشابه

خورد آرنه

گویش مازنی

آیینه ی جیبی – آینه ی کوچک

خورد اشکم

گویش مازنی

۱زیر ناف – قسمت پایین شکم ۲کسی که شکمش کوچک باشد

خورد بل

گویش مازنی

ادرار شاش

خورد بی

گویش مازنی

کوچکی – بچگی

خورد تر

گویش مازنی

تبر کوچک

جست‌وجوی متن

أَکَلَ

فرهنگ واژگان قرآن

خورد

بلعید

واژه‌نامه آزاد

خورد

شام و نهار

فرهنگ گنجواژه

خورد و خوراک.

رز و رمان

گویش مازنی

خورد و خمیر – کوفته شده

غذاء

دیکشنری عربی به فارسی

خورد , خوراندن , تغذيه کردن , جلو بردن , خوراک , غذا , قوت , طعام , تغذيه , پرورش , تربيت , بزرگ کردن (کودک) , بار اوردن بچه , پروردن , کسب نيرو بوسيله غذا , بق