خورانندهلغتنامه دهخداخوراننده . [ خوَ / خ ُ ن َن ْ دَ / دِ ] (نف )مُطْعِم . رازق . مغذی . آنکه بکس دیگری اطعام می کند. || بهره رسان . نفعرسان . (یادداشت مؤلف ).
پیه خورانندهلغتنامه دهخداپیه خوراننده . [ خوَ /خ ُ ن َن ْ دَ / دِ ] (نف مرکب ) شاحم . (منتهی الارب ).
خارانندهلغتنامه دهخداخاراننده . [ ن َ دَ / دِ ] (نف ) اسم فاعل از خاراندن و خارانیدن . آنکه بخاراند (سر و مانند آن را).
پیه خورانندهلغتنامه دهخداپیه خوراننده . [ خوَ /خ ُ ن َن ْ دَ / دِ ] (نف مرکب ) شاحم . (منتهی الارب ).
ملحملغتنامه دهخداملحم . [ م ُ ح ِ ] (ع ص ) گوشت خوراننده باز را. (منتهی الارب ) (آنندراج ). گوشت خوراننده و آنکه به باز گوشت می خوراند. (ناظم الاطباء). گوشت خوراننده و گویندآنکه نزد او گوشت بسیار باشد. (از اقرب الموارد).
مهوللغتنامه دهخدامهول . [ م ُ هََ وْ وِ ] (ع ص ) سوگند به آتش خوراننده . (منتهی الارب ). مُحَلَّف . (اقرب الموارد) (لسان العرب ).
شاحملغتنامه دهخداشاحم . [ ح ِ ] (ع ص ) پیه خوراننده . (منتهی الارب ). || پیه فروش . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || پیه دارنده . (منتهی الارب ).
متساقیلغتنامه دهخدامتساقی . [ م ُ ت َ ] (ع ص ) آب خورنده یکدیگر را. (آنندراج ). هم دیگر را آب خوراننده . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به تساقی شود.
لاحملغتنامه دهخدالاحم .[ ح ِ ] (ع ص ) خداوند گوشت . || گوشت خوراننده . (منتهی الارب ). (منتخب اللغات ). آنکه گوشت دهد مردمان را. (مهذب الاسماء). || بازٌ لاحم ؛ بازگوشت خوار یا آزمند گوشت . ح ، لواحم . (منتهی الارب ).
پیه خورانندهلغتنامه دهخداپیه خوراننده . [ خوَ /خ ُ ن َن ْ دَ / دِ ] (نف مرکب ) شاحم . (منتهی الارب ).