خودپرستیلغتنامه دهخداخودپرستی . [ خوَدْ / خُدْ پ َ رَ ] (حامص مرکب )خودخواهی . خودکامی . حالت شخص ازخودراضی . (ناظم الاطباء) : خودپرستی چو حلقه بر در نِه بیخودی را چو حُلّه در بر کش
خودپرستلغتنامه دهخداخودپرست . [ خوَدْ / خُدْ پ َ رَ ] (نف مرکب ) متکبر. (برهان قاطع). دارای عُجب . کسی که فریفته ٔ شخص خود باشد. (ناظم الاطباء) : تا خودپرست بودم کارم نداشت سامان چ
خودخواهیلغتنامه دهخداخودخواهی . [ خوَدْ / خُدْ خوا / خا ] (حامص مرکب ) خودپرستی . خودپسندی . خودبینی . || خویشتن خواهی . (یادداشت بخط مؤلف ).
خودخواهیفرهنگ فارسی طیفیمقوله: اخلاقیات هی، خودپسندی، خودپرستی، نارسیسیسم، خودبینی، خودستایی، منیت، تفرعن، عجب، غرور، تکبر ترضیۀ نفس، تسلیم خواهشهای نفسانی، عدم اعتدال، اندیویدوالیسم،