خوخةلغتنامه دهخداخوخة. [ خ َ خ َ ] (ع اِ) روزن در دیوار که از آن روشنایی بخانه رسد. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || گشادگی مابین دو خانه که بر آن دروازه نبا
خواهر بزرگترگویش اصفهانی تکیه ای: dâdâgorde طاری: xox(-e) gord طامه ای: xâhârgordtar طرقی: xoh(-e) gord کشه ای: xox(-e) gordtar نطنزی: xâhârgordter
خواهرزنگویش اصفهانی تکیه ای: xâ:rǰen طاری: xoxǰenǰi طامه ای: xâhârǰan طرقی: xohǰenǰi کشه ای: xoxǰen نطنزی: xâhârǰen
خواهرشوهرگویش اصفهانی تکیه ای: xâ:ršü طاری: xoxmira طامه ای: xâhâršu طرقی: xohmera کشه ای: xoxmera نطنزی: xâhâršu
درقةلغتنامه دهخدادرقة. [ دَ رَ ق َ ] (ع اِ) درقه . سپر. (منتهی الارب ). جحفة که آن سپری است از پوست و آنرا چوب و «عقب » نیست . (از اقرب الموارد). ج ، دَرَق ، و أدراق ، دِراق .
