خوبةلغتنامه دهخداخوبة. [ خ َ ب َ ] (ع اِمص ) گرسنگی . (منتهی الارب ). یقال : اصابتنا خوبة || (ص ، اِ) زمین باران نارسیده میان دو پاره ٔ زمین باران رسیده . || زمین بی علف و گیاه . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خائبةلغتنامه دهخداخائبة. [ ءِ ب َ ] (ع ص ) تأنیث خائب ، ناامید : هر صباحی فرقه ای را راتبه تا نماند امتی زو خائبه . مولوی .رجوع به خائب شود.
خابةلغتنامه دهخداخابة. [ خاب ْ ب َ ] (ع اِ) واحد خَواب ّ است که قرابت و مصاهرت است . یقال : لی من فلان خَواب ّ؛ ای قرابات و مصاهرة. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ).
خابیهلغتنامه دهخداخابیه . [ ی َ ] (اِخ ) شهری است که از آنجا تا ایلیا پنج روز راه است و هنگامی که عمربن خطاب بسال شانزدهم هجرت بجانب بیت المقدس میرفت از آنجا گذشت . (حبیب السیر چ 1 تهران جزء 4 از ج 1
شنخوبةلغتنامه دهخداشنخوبة. [ ش ُ ب َ ] (ع اِ) شنخوب . سر کوه . ج ، شناخیب . (از منتهی الارب ). رجوع به شنخوب شود.