خوایلغتنامه دهخداخوای . [ خوا / خا ] (اِ) ذوق . چاشنی . مزه . || خوش . (ناظم الاطباء). || خوشمزگی . لذت .
خوایةلغتنامه دهخداخوایة. [ خ َ ی َ ] (ع اِمص ) سبک دوی اسبان . || فراخی اندرون پالان .(منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || (اِ) لوله ٔ سنان که سر نیزه در وی باشد.
خوایةلغتنامه دهخداخوایة. [ خ َ ی َ ] (ع مص ) ربودن چیزی را. خواء. || خالی شدن خانه از اهل خود. خواء. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خوایةلغتنامه دهخداخوایة. [ خ َ ی َ ] (ع اِمص ) سبک دوی اسبان . || فراخی اندرون پالان .(منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || (اِ) لوله ٔ سنان که سر نیزه در وی باشد.
خوایةلغتنامه دهخداخوایة. [ خ َ ی َ ] (ع مص ) ربودن چیزی را. خواء. || خالی شدن خانه از اهل خود. خواء. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
پهواژهنامه آزادپَه (Pa) با های غیر ملفوظ. شکل مخفّف شدۀ کلمۀ «پس». مثال (1):په نمیای ؟ یعنی:پس نمی خواهی بیایی ؟ مثال (2): په می خوای چیکار کنی؟ یعنی:پس (بالاخره) می خواهی چه
خواءلغتنامه دهخداخواء. [ خ َ ] (ع مص ) پیاپی شدن گرسنگی بر کسی . || آتش ندادن آتش زنه . یقال : خوی الزند. || خالی شدن خانه از اهل خود. منه : «خوت الدار» یا «خویت الدار خیاً، خوی
لولهلغتنامه دهخدالوله . [ لو ل َ / ل ِ ] (اِ) انبوب . نایژه . قصب . قصبه . اَنبوبه . نایزه . تنبوشه . تنوره . مِبْزَل . مِبزَلَه . ماشوره . (برهان ). ناوه ٔ کوزه . (آنندراج ). ه