خوانسالارلغتنامه دهخداخوانسالار. [ خوا / خا ] (اِ مرکب ) سفره چی . بکاول . طباخ . بکاول ترکی است و در هندوستان او را چاشنی گیر خوانند. (برهان ) (ناظم الاطباء). عُجاهِن . (بحر الجواهر) : آتش در هیزم زدند و غلامان خوانسالار با بلسکها درآمدند.
خوانسالاریلغتنامه دهخداخوانسالاری . [ خوا / خا ] (حامص مرکب ) حالت خوانسالار. عمل خوانسالار. (یادداشت بخط مؤلف ).