خواجه سرالغتنامه دهخداخواجه سرا. [ خوا / خا ج َ / ج ِ س َ ] (اِ مرکب ) سیاه یا سفید خصی کرده مر خدمت را. خصی در اندرون شاهی یا امیری . (یادداشت بخط مؤلف ). خصی . (ناظم الاطباء) : چن
خواجه سرافرهنگ انتشارات معین( ~. سَ) (ص مر. اِمر.) 1 - نوکر محرم . 2 - غلامی که خایة او را کشیده باشند.
خواجه سرافرهنگ فارسی عمید / قربانزادهمرد خایه‌کشیده یا غلام خصی‌شده که در حرم‌سرا و اندرون خانۀ بزرگان خدمت می‌کرده.
یاقوت خان خواجه سرالغتنامه دهخدایاقوت خان خواجه سرا. [ خوا / خا ج َ / ج ِ س َ ] (اِخ ) قوللر آقاسی احمدشاه درانی بود. (از مجمل التواریخ گلستانه ص 114).
خواجه ٔ هر دو سرالغتنامه دهخداخواجه ٔ هر دو سرا. [ خوا / خا ج َ / ج ِ ی ِ هََ دُ س َ ] (اِخ ) لقب محمد مصطفی رسول اکرم (ص ) است . (یادداشت بخط مؤلف ) : محمد مصطفی (ص ) که خواجه ٔ هر دو سرا
خواجهفرهنگ انتشارات معین(خا جِ) (ص .) 1 - بزرگ ، سرور. 2 - مالدار، دولتمند. 3 - اخته ، مردی که خایه اش را کشیده باشند.
یاقوت خان خواجه سرالغتنامه دهخدایاقوت خان خواجه سرا. [ خوا / خا ج َ / ج ِ س َ ] (اِخ ) قوللر آقاسی احمدشاه درانی بود. (از مجمل التواریخ گلستانه ص 114).
لاله سرالغتنامه دهخدالاله سرا. [ ل َ / ل ِ س َ ] (اِ مرکب ) خواجه سرا و آن غلامی باشد که شرم وی بریده باشند. (از برهان ). لالا سرا. (جهانگیری ).
لالاسرالغتنامه دهخدالالاسرا. [ س َ ] (اِ مرکب ) خواجه سرا را گویند یعنی غلامی که شرم بریده دارد. (از برهان ) (آنندراج ).خواجه سرا و آن را لاله سرا نیز خوانند. (جهانگیری ).