خواتلغتنامه دهخداخوات . [ خ َ ] (ع اِ) آواز بال عقاب هنگام فرودآمدن از هوا. || آواز تندر و توجبه . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خواتلغتنامه دهخداخوات . [ خ َ ] (ع مص ) فرودآمدن باز از هوا برشکار تا بگیرد آن را. خوت . منه : خاتت العقاب . || کم و اندک گردانیدن مرد مال خود را. خوت . منه : خات الرجل . || شکس
خواتلغتنامه دهخداخوات . [ خ َوْ وا ] (ع ص )دلیر. || آن که هر ساعت خورد و بسیار نخورد. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خواتیم البحیرةلغتنامه دهخداخواتیم البحیرة. [ خ َ مُل ْ ب ُ ح َ رَ / رِ ] (ع اِ مرکب ) نوعی طین البحیرة. (یادداشت بخط مؤلف ) : و خواتیم البحیرة را چون پادزهری خورند.
خواتای نامکلغتنامه دهخداخواتای نامک . [ خ ُ م َ ] (اِخ ) خدای نامه . رجوع به ص 333، 338، 390 مزدیسنا و «خدای نامه » شود.
خواتملغتنامه دهخداخواتم . [ خ َ وا ت ِ ] (ع اِ) ج ِ خاتَم . || ج ِ خاتِم . (منتهی الارب ). || ج ِ خاتِمَه . (یادداشت بخط مؤلف ). خواتیم .
خواتیم لمنیهلغتنامه دهخداخواتیم لمنیه . [خ َ ل ُ ی َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) طین مختوم . سجیل . (یادداشت بخط مؤلف ). رجوع به خواتیم الملک شود.
خواتیم البحیرةلغتنامه دهخداخواتیم البحیرة. [ خ َ مُل ْ ب ُ ح َ رَ / رِ ] (ع اِ مرکب ) نوعی طین البحیرة. (یادداشت بخط مؤلف ) : و خواتیم البحیرة را چون پادزهری خورند.
خواتای نامکلغتنامه دهخداخواتای نامک . [ خ ُ م َ ] (اِخ ) خدای نامه . رجوع به ص 333، 338، 390 مزدیسنا و «خدای نامه » شود.
خواتملغتنامه دهخداخواتم . [ خ َ وا ت ِ ] (ع اِ) ج ِ خاتَم . || ج ِ خاتِم . (منتهی الارب ). || ج ِ خاتِمَه . (یادداشت بخط مؤلف ). خواتیم .
خواتیم لمنیهلغتنامه دهخداخواتیم لمنیه . [خ َ ل ُ ی َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) طین مختوم . سجیل . (یادداشت بخط مؤلف ). رجوع به خواتیم الملک شود.