خواب چاشتلغتنامه دهخداخواب چاشت . [ خوا / خا ب ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خواب ظهر. خواب زوال . (یادداشت مؤلف ).
چاشته خوابلغتنامه دهخداچاشته خواب .[ ت َ / ت ِ خوا / خا ] (اِ مرکب ) چاشت خواب . خواب چاشت . || به تعبیر، خواب پس از طلوع آفتاب .
چاشت خوارلغتنامه دهخداچاشت خوار. [ خوا / خا ] (نف مرکب ) چاشت خوارنده . چاشت خورنده . آن که طعام چاشت خورد. (آنندراج ). غدیان . (منتهی الارب ).
چاشت خوارفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. کسی که چاشت بخورد؛ چاشت‌خورنده؛ آن‌که طعام چاشت بخورد.۲. کسی که یک بار غذای لذیذی به‌رایگان خورده و باز هم به طمع آن باشد.
چاشنی خوارلغتنامه دهخداچاشنی خوار. [ خوا / خا ] (نف مرکب ) چاشت خوار. چاشته خوار. چشته خوار. مسته خوار. چاشنی خورنده . و رجوع بچاشت خوار و چاشته خور و چشته خور شود.
چاشته خوابلغتنامه دهخداچاشته خواب .[ ت َ / ت ِ خوا / خا ] (اِ مرکب ) چاشت خواب . خواب چاشت . || به تعبیر، خواب پس از طلوع آفتاب .
چشم سیاه کردنلغتنامه دهخداچشم سیاه کردن . [ چ َ / چ ِ ک َ دَ ](مص مرکب ) کنایه از طمع کردن بچیزی باشد. (برهان ). طمع کردن بچیزی و رغبت کردن در آن . (ناظم الاطباء).- چشم سیاه کردن بچیزی و
مقیللغتنامه دهخدامقیل . [ م َ ] (ع مص ) نیم روز خفتن . (تاج المصادر بیهقی ) (غیاث ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). چاشت خواب . خواب نیمروز. قائلة. قیلولة. (یادداشت به خط م
خواب قیلولهلغتنامه دهخداخواب قیلوله . [ خوا / خا ب ِ ق َ / ق ِ لو ل َ / ل ِ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خواب قبل از چاشت . خواب قبل از ظهر. خواب قبل از زوال . رجوع به قیلوله شود.
اسودلغتنامه دهخدااسود. [ اَ وَ ] (اِخ ) ابن کعب عنسی ملقب به ذی الحمار و کذّاب . نام و نسب وی عیهلةبن کعب بن عوف العنسی المذحجی است . صاحب مجمل التواریخ و القصص آرد: در آخر عهد