خوابیدهلغتنامه دهخداخوابیده . [ خوا / خا دَ / دِ ] (ن مف / نف ) راقد. نائم . درخواب شده . خفته . (یادداشت مؤلف ) (ناظم الاطباء). || روی هم افتاده . برهم نهاده . برهم قرارداده .- پ
خوابیده استگویش اصفهانی تکیه ای: behota طاری: behottaya طامه ای: viyote طرقی: behotta کشه ای: behotta نطنزی: vahotta
خوابیده بودمگویش اصفهانی تکیه ای: behotebâɂu(n) طاری: behottaboyu(n) طامه ای: viyotabeɹo(n) طرقی: behottaboyo(n) کشه ای: behotteboyo(n) نطنزی: vahottabiyo(n)
خوابیده بودیگویش اصفهانی تکیه ای: behotebâɂe طاری: behottaboye طامه ای: viyotabeɹe طرقی: behottaboye کشه ای: behotteboye نطنزی: vahottabiye
خوابیده بودگویش اصفهانی تکیه ای: behotebo طاری: behottabo طامه ای: viyotabo طرقی: behottabo کشه ای: behottebo نطنزی: vahottabo
خوابیده بودیمگویش اصفهانی تکیه ای: behotebâɂima طاری: behottaboyim طامه ای: viyotabeɹim طرقی: behottaboyim کشه ای: behotteboyim نطنزی: vahottabiyim