خهلغتنامه دهخداخه . [ خ َه ْ ] (صوت ) خوش . خوشا. زه . به . کلمه ٔ تحسین است . (از برهان ) زه . بخ . بخ بخ . به به . آفرین . (یادداشت مؤلف ) : شاعران را خه و احسنت مدیح رودکی
خهفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. برای بیان تحسین گفته می‌شد؛ آفرین؛ احسنت.۲. برای بیان خشنودی و خوش‌حالی گفته می‌شد؛ خوشا. خهخه: [قدیمی] = خه
خه خهلغتنامه دهخداخه خه . [ خ َه ْ خ َه ْ ] (صوت ) کلمه ٔ تحسین خوشا. مرحبا. به به . بارک اﷲ. (ناظم الاطباء). وه وه . زه زه . بخ بخ . احسنت . آفرین . تبارک اﷲ. (یادداشت مؤلف ) :
خه خهلغتنامه دهخداخه خه . [ خ َه ْ خ َه ْ ] (صوت ) کلمه ٔ تحسین خوشا. مرحبا. به به . بارک اﷲ. (ناظم الاطباء). وه وه . زه زه . بخ بخ . احسنت . آفرین . تبارک اﷲ. (یادداشت مؤلف ) :
خهیلغتنامه دهخداخهی . [ خ َ ] (صوت ) کلمه ٔ تحسین و تعجب چنانکه زهی و این در اصل خه بود و آنچه مردم خهی را بقیاس زهی بکسر خاء خوانند غلط است . (از آنندراج ). کلمه ٔ تحسین است و
خهرلغتنامه دهخداخهر. [ خ ُ ] (اِ) وطن و زمین اصلی . مسکن . مأوا. (از برهان قاطع) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) : چون بره باشم باشم بغم خانه و خهرچون بشهر آیم باشم به بسیجیدن را
