خنوةلغتنامه دهخداخنوة. [ خ َ وَ ] (ع اِ) پلیدی مردم و ستور و جز آن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || فرجه در کازه . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان
پلیدیلغتنامه دهخداپلیدی . [ پ َ ] (حامص ) ناپاکی . شوخی . شوخگنی . وژن . آژیخ . چرک . فژ. رِجس . قَذْر.وَسخ . قذارت . رَجاست : همه ٔ پلیدی ها را با آب شویند و پلیدی آب از هیچ چیز
