خنصرلغتنامه دهخداخنصر. [ خ ِ ص ِ / ص َ ] (ع اِ) انگشت خرد که کالوج باشد و چلک و کابلیج نیز گویند. (ناظم الاطباء).خردک . کالوچ . کلیک . انگشت کهین . انگشت پنجم . انگشت کوچک . انگ
خنثرلغتنامه دهخداخنثر. [ خ َ / خ ُ ث َ ] (ع اِ) چیزی حقیر و فرومایه که از متاع قوم بعد رفتن آن در جایی افتاده ماند. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ). خَنَثِر. خِنثِر. خنُثُر.
خنسرلغتنامه دهخداخنسر. [ خ َ س َ ] (ع ص ) مردی که در محل زیانکاری باشد. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). یقال : رجل خنسر. ج ، خناسرة.
خنسرلغتنامه دهخداخنسر.[ خ ِ س ِ ] (ع ص ) لئیم . || (اِ) سختی . داهیه . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خنجرگویش اصفهانی تکیه ای: xanǰar طاری: xanǰar طامه ای: xanǰar طرقی: xanǰar کشه ای: xanǰar نطنزی: xanǰar
کالوچلغتنامه دهخداکالوچ . (اِ) انگشت کوچک و خنصر. (ناظم الاطباء). انگشتک . خردک . کابلج . انگشت خردک . انگشت خرد. کلیک . کابلیچ . کالوج . آخرین انگشت . جانب وحشی کف دست یا پا. ||
گالوچلغتنامه دهخداگالوچ . (اِ) انگشت خرد که خنصر باشد. (آنندراج ). انگشت کهین پا باشد. به کالوج رجوع شود.
وصیملغتنامه دهخداوصیم . [ وَ ] (ع اِ)مابین خنصر و بنصر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). گشادگی میان خنصر و بنصر. (اقرب الموارد).
خناصرلغتنامه دهخداخناصر. [ خ َ ص ِ ] (ع اِ) ج ِ خنصر. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). رجوع به خنصر شود.