خنده ٔ قباسوختگیلغتنامه دهخداخنده ٔ قباسوختگی . [ خ َ دَ / دِ ی ِ ق َ ت َ / ت ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خنده ٔ ظاهری که در دل ناشادکامی است . رجوع به ذیل کلمه ٔ خنده شود.
خندهلغتنامه دهخداخنده . [ خ َ دَ / دِ ] (اِمص ) حالتی که در انسان بواسطه ٔ شعف و خوشحالی و بشاشت پیدا میشود و در آن حالت لب ها و دهان بحرکت می آیند و غالباً این حالت با آواز مخص
خندهلغتنامه دهخداخنده . [ خ َ دَ / دِ ] (اِمص ) حالتی که در انسان بواسطه ٔ شعف و خوشحالی و بشاشت پیدا میشود و در آن حالت لب ها و دهان بحرکت می آیند و غالباً این حالت با آواز مخص
قباسوختهلغتنامه دهخداقباسوخته . [ ق َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) کنایه از کسی که غم و اندوه خود را پنهان دارد و بخوشی و مسرت تظاهر نماید: خنده ٔ قباسوخته ها.
قبالغتنامه دهخداقبا. [ ق َ ] (ع اِ) قَباء. جامه ٔ پوشیدنی را گویند. (برهان ). جامه ای است معروف که از سوی پیش باز است و پس از پوشیدن دو طرف پیش رابا دکمه بهم پیوندند. (حاشیه ٔ