خندلةلغتنامه دهخداخندلة. [ خ َ دَ ل َ ] (ع اِمص ) پری . آکندگی جسم . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
پریلغتنامه دهخداپری . [ پ َ ] (اِ) موجود متوهم صاحب پر که اصلش از آتش است و بچشم نیاید وغالباً نیکوکار است بعکس دیو که بدکار باشد. فرشته ،مقابل دیو. همزاد. جان . جن . جنی . جِن
