خلقةلغتنامه دهخداخلقة. [ خ َ ل َ ق َ ] (ع اِ) ابر مستوی . || باران . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خلقةلغتنامه دهخداخلقة. [ خ َ / خ ِق َ ] (ع مص ) خلق . آفریدن . || (اِمص ) آفرینش . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خلقةلغتنامه دهخداخلقة. [ خ َ ل ِ ق َ ] (ع ص ) پرباران . منه : سحابة خلقه ؛ ابری که در آن اثر باران باشد. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ).
خلقةلغتنامه دهخداخلقة. [ خ ُ ق َ ] (ع اِمص ) ملاست . نرمی . تابانی .(از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خَلَقَهُمْفرهنگ واژگان قرآنآنان را آفرید - آنان را خلق کرد(خلق در اصل به معناي تقدير و اندازه گيري است)
خَلَقَهُنَّفرهنگ واژگان قرآنآنان را آفرید(مؤنث) - آنان را خلق کرد(مؤنث) (خلق در اصل به معناي تقدير و اندازه گيري است)
ناقص الخلقهلغتنامه دهخداناقص الخلقه . [ ق ِ صُل ْ خ ِ ق َ ] (ع ص مرکب ) ناقص العضو. ناقص خلقت . آنکه در خلقتش نقصی و عیبی باشد. که همه ٔ اعضای بدنش سالم و کامل و طبیعی نباشد. که در اند
