خوشدللغتنامه دهخداخوشدل . [ خوَش ْ / خُش ْ دِ ] (ص مرکب ) بانشاط. شادان . مسرور. مقابل غمین . مقابل غمگین : چون به خانه آید خوشدل باشد و چون به صحرا رود اندوهگین بود. (قصص الانبی
خوشدلی کردنلغتنامه دهخداخوشدلی کردن . [ خوَش ْ / خُش ْ دِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) نشاط کردن . شادمانی کردن .
خوشدلیلغتنامه دهخداخوشدلی . [ خوَش ْ / خُش ْ دِ ] (حامص مرکب ) دلخوشی . شادی . شادمانی . نشاط. خرمی . شنگی . عشرت : در عمر تنم به خوشدلی زیست آگاه نشدکه عاشقی چیست . امیرحسینی ساد
رضامندلغتنامه دهخدارضامند. [ رِ م َ ] (ص مرکب ) خوشدل . (ناظم الاطباء). خشنود و راضی . (آنندراج ). با رضای خاطر : همگی به امر رضامند شده . (مجمل التواریخ گلستانه ). || قبول کننده
