خفیةلغتنامه دهخداخفیة. [ خ َ فی ی َ ] (ع اِ) چاه . ج ، خفایا، خفیات . || بیشه ٔ انبوه . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || نوعی از جنون . (منتهی الارب ) (از تا
خفیةلغتنامه دهخداخفیة. [ خ ِ / خ ُ ی َ ] (ع مص ) نهان گشتن کسی از کس دیگر. (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). منه : خفیت له خِفیَه (خُفیَه )؛
خفیةلغتنامه دهخداخفیة. [ خ ُ ی َ ] (ع مص ،اِمص ) خفیه . نهان . (یادداشت بخط مؤلف ). پوشیده . عدم آشکار. مخفی . (از ناظم الاطباء) : ادعوا ربکم تضرعاً و خُفْیَةً. (قرآن 55/7). قل
خفیه نویسیلغتنامه دهخداخفیه نویسی . [ خ ُ ی َ / ی ِ ن ِ ] (حامص مرکب ) عمل خفیه نویس . (یادداشت بخط مؤلف ).
خفیه نگارلغتنامه دهخداخفیه نگار. [ خ ُ ی َ / ی ِ ن ِ ] (نف مرکب ) نویسنده ٔ زیرک با فراستی که در پنهان برای حکومت اخبار می نویسد. چغل . (ناظم الاطباء). خفیه نویس .
خفیه نویسلغتنامه دهخداخفیه نویس . [خ ُ ی َ / ی ِ ن ِ ] (نف مرکب ) آنکه وقایع را غیر آشکارو پنهانی می نویسد و بنزد رئیس می برد. آنکه وقایع رابدون آنکه کسی مطلع شود کما هو حقه می نویسد
خفیه نویسی کردنلغتنامه دهخداخفیه نویسی کردن . [ خ ُ ی َ / ی ِن ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) وقایع را مخفیانه نوشتن . بیادداشت مطالب مخفیانه پرداختن . (یادداشت بخط مؤلف ).
خفیةلغتنامه دهخداخفیة. [ خ َ فی ی َ ] (ع اِ) چاه . ج ، خفایا، خفیات . || بیشه ٔ انبوه . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || نوعی از جنون . (منتهی الارب ) (از تا