خط سیاهلغتنامه دهخداخط سیاه . [ خ َطْ طِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خط شب . خط ازرق . خط سبز. خط چهارم از هفت خط جام جم را گویند. (از ناظم الاطباء) : بجام عشق تو می تا خط سیاه دهندم
خطدیکشنری عربی به فارسیحوض غسل تعميد , ظرف مخصوص نگه داري اب مقدس , چشمه , ذوب , خط , سطر , رديف , رشته
خطلغتنامه دهخداخط. [ خ َطط / خ ِطط ] (اِخ ) نام موضعی است ببحرین که نیزه های خوب بدانجا منسوب است . (یادداشت بخط مؤلف ) : و بر اردشیر که دارالملک کرمانست او بنا کرد و اهواز و
خط ازرقلغتنامه دهخداخط ازرق . [ خ َطْ طِ اَ رَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نام خط چهارم باشد از جمله ٔ هفت خط جام جم وآنرا خط سیاه نیز گویند. (برهان قاطع) : لعل در جام تا خط ازرق شعل
خط سبزلغتنامه دهخداخط سبز. [ خ َطْ طِ س َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خطی که تازه از رخسار خوبان برآمده باشد. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) (لغت محلی شوشتر نسخه ٔ خطی ) : ز عذارت خط س
خط شبلغتنامه دهخداخط شب . [ خ َطْ طِ ش َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خط سیاه . خط سبز. خط ازرق . یکی از خطوط جام جم است . (برهان قاطع). || شب . (از آنندراج ) : خنجر شب یک نقط از خ
خط مشکینلغتنامه دهخداخط مشکین . [ خ َطْ طِ م ِ / م ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خط سیاه . || خط سیاه عارض خوبان مزلف . (ناظم الاطباء) : لب لعل و خط مشکین چو آنش هست و اینش نیست بنازم
رملةلغتنامه دهخدارملة. [ رُ ل َ ] (ع اِ) خط سیاه . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). خطوط سیاه بر پشت و رانهای غزال . (از متن اللغة). ج ، رُمَل ، اَرمال . (منتهی الارب ) (از اقر