خطمه خالیلغتنامه دهخداخطمه خالی . [خ َ م َ / م ِ ] (ص مرکب ) با خط و خالها. تلفظ عامیانه ٔ خط و خالی . رجوع به خطمخالی در این لغت نامه شود.
خثمةلغتنامه دهخداخثمة. [ خ ُ م َ ] (ع اِمص ) کوتاهی بینی گاو. (از منتهی الارب ) (از متن اللغة) (از اقرب الموارد). || کوتاهی و کلفتی و پهنی بینی گاو. (از متن اللغة) .
خیثمةلغتنامه دهخداخیثمة. [ خ َ ث َ م َ ] (اِخ ) ابن سلیمان مکنی به ابوالحسن از طرابلس بود و از حفاظ حدیث و بعصر خود محدث شام . او راست کتابی بزرگ بنام «فضائل الصحابه ». او بسال 343 هَ . ق . در طرابلس شام درگذشت . (از اعلام زرکلی ج 1<
خطمهلغتنامه دهخداخطمه . [ خ َ م َ ] (اِخ ) قبیله ای است ازانصار و هم بنوعبداﷲبن مالک بن اوس . (منتهی الارب ).
خطمهلغتنامه دهخداخطمه . [ خ ُ م َ ] (ع اِ) بلندی کوه . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خط و خالیلغتنامه دهخداخط و خالی . [ خ َطْ طُ ] (ترکیب عطفی ، ص مرکب ، ص نسبی مرکب ) خطمه خالی . (در زبان عوام ) دارای اشکال از خط و خال . منقش به خطوط و خالها. مخطط. منقط. (یادداشت بخط مؤلف ).
خطمهلغتنامه دهخداخطمه . [ خ َ م َ ] (اِخ ) قبیله ای است ازانصار و هم بنوعبداﷲبن مالک بن اوس . (منتهی الارب ).
خطمهلغتنامه دهخداخطمه . [ خ ُ م َ ] (ع اِ) بلندی کوه . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خطمهلغتنامه دهخداخطمه . [ خ َ م َ ] (اِخ ) قبیله ای است ازانصار و هم بنوعبداﷲبن مالک بن اوس . (منتهی الارب ).
خطمهلغتنامه دهخداخطمه . [ خ ُ م َ ] (ع اِ) بلندی کوه . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).