خضخضلغتنامه دهخداخضخض . [ خ ُ ض َ خ ِ ] (ع ص ) فربه کلان شکم از مردان و شتران . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).
خضخضلغتنامه دهخداخضخض . [ خ ُ خ ُ ] (ع ص ) فربه کلان شکم از مردان و شتران . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).
خضخضةلغتنامه دهخداخضخضة. [ خ َ خ َ ض َ ] (ع مص ) جنبانیدن آب و پست و مانند آن . || شیار کردن زمین و زیر و بالا کردن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب ال
خضخضةلغتنامه دهخداخضخضة. [ خ َ خ َ ض َ ] (ع مص ) جنبانیدن آب و پست و مانند آن . || شیار کردن زمین و زیر و بالا کردن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب ال
استمناءلغتنامه دهخدااستمناء. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) استخراج المنی . (زوزنی ). آب بیرون کردن خواستن . مشتو زدن . مشت زنی . خضخضة. استدعاء خروج المنی . (تاج المصادر بیهقی ). بیرون کردن م
حشیشةالزجاجلغتنامه دهخداحشیشةالزجاج . [ ح َ ش َ تُزْ زُ] (ع اِمرکب ) الکسینی . کشنین . حیفا. حبقالة. حبیقه .حشیشةالرمل . ابوریحان بیرونی در الجماهر فی معرفة الجواهر گوید: قال دیسقوریدس
ابن الشاه الظاهریلغتنامه دهخداابن الشاه الظاهری . [ اِ نُش ْ شا هِظْ ظا هَِ ] (اِخ ) ابوالقاسم علی بن محمدبن الشاه الظاهری ، نواده ٔ شاه بن میکال . ادیبی بذله گوی بوده در نهایت ظرافت . و از
ابوالعنبسلغتنامه دهخداابوالعنبس . [اَ بُل ْ عَم ْ ب َ ] (اِخ ) محمدبن اسحاق بن ابی العنبس الصیمری کوفی . قاضی صیمره . ادیب و عارف بنجوم بود، وابن الندیم گوید: افاضل منجمین را دیدم که