خشعهلغتنامه دهخداخشعه . [ خ ِ ع َ ] (ع اِ) کودکی که در شکم مادر باشد و چون مادر بمیرد شکم وی را بدرانند و کودک را بدرآرند. (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ).
خشعهلغتنامه دهخداخشعه . [ خ ُع َ ] (ع اِ) قطعه ای از زمین درشت . (منتهی الارب ) (ازتاج العروس ). ج ، خُشَع. || توده ای که بلند نباشد. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ). ج ِ خُشَع.
خسیعةلغتنامه دهخداخسیعة. [ خ َ ع َ ] (ع ص ) خسیس ترین . منه : خسیعةالقوم ؛ خسیس ترین قوم . (منتهی الارب ).
خسةلغتنامه دهخداخسة. [ خ ِس ْ س َ ] (ع مص ) خسیس شدن . (منتهی الارب ). پست شدن . خوار شدن . (از دهار). رجوع به خساسه شود.
خیسهلغتنامه دهخداخیسه . [ خ َ س َ / س ِ ] (اِ) بیل . کمچه . چمچه . خاک انداز.بیلچه . مقحاة. مسحاة. مجرفه . (یادداشت مؤلف ) : چون مهد بساری رسید شاه ایوان و سرای بهشت آئین فرموده بود کرد و بهر جانب مرزها از رکنی و آملی وشاهی و حسامی و
خیسةلغتنامه دهخداخیسة. [ س َ ] (ع اِ) تامور. خوابگاه شیر. بیشه ٔ شیر. (از منتهی الارب )(از تاج العروس ) (از لسان العرب ). ج ، خیس . || درخت انبوه یا انبوه از قصب . (از منتهی الارب ).
خیشةلغتنامه دهخداخیشة. [ خ َ ش َ ] (ع اِ) واحد خیش یعنی یک عدد جامه ٔ خیش . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).- ذوالخیشة ؛ از القاب است . (منتهی الارب ).