خسرویلغتنامه دهخداخسروی . [ خ ُ رَ ] (اِخ ) نام ایستگاه راه آهن است میان میاندشت و منصوری در 851 هزارگزی جنوب تهران . (یادداشت بخط مؤلف ). در فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 این نقطه
خسرویلغتنامه دهخداخسروی . [ خ ُ رَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان زهان بخش قاین شهرستان بیرجند واقع در 17 هزارگزی جنوب باختری قاین سه هزارگزی باختر شوسه ٔ عمومی قاین به بیرجند، جلگه
خسرویلغتنامه دهخداخسروی . [ خ ُ رَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان عربخانه ٔ بخش شوسف شهرستان بیرجند، واقع در 54 هزارگزی شمال باختری شوسف و 14 هزارگزی خاور هشتوکان ، کوهستانی ، معتدل
خسرویلغتنامه دهخداخسروی . [ خ ُ رَ ] (اِخ ) نام او جمال الدین ابوبکربن المساعد، مکنی به ابوالمشاهد و از شاعران دربار غزنویان است . گویند لقب خسروی بدانجهت گرفت که معاصر ملک خسرو
خسروی بخارائیلغتنامه دهخداخسروی بخارائی . [ خ ُ رَ ی ِ ب ُ ] (اِخ ) رجوع به خسروی جمال الدین منسوب به ملک خسرو غزنوی شود.
خسروی سرخسیلغتنامه دهخداخسروی سرخسی . [ خ ُ رَ ی ِ س َ رَ ] (اِخ ) محمدبن علی خسروی سرخسی ، مکنی به ابوبکر حکیم از شاعران دربار امیرشمس المعالی است . شعر اوسراسر حکمت و «در خدمت کافی ا
خسروی قاجارلغتنامه دهخداخسروی قاجار. [ خ ُ رَ ی ِ] (اِخ ) محمدقلی میرزا ملک آراء فرزند فتحعلی شاه از شاعران دوره ٔ قاجار است . والده ٔ او (صبیه محمدخان قاجار و همشیره ٔ اعتضادالدوله سل
خسروی کردنلغتنامه دهخداخسروی کردن . [ خ ُ رَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) حکومت کردن . فرمانروایی کردن . سلطنت کردن : عقل وقتی خسروی می کرد در ملک وجودباز چون فرهاد عاشق بر لب شیرین اوست .سعدی
خسروی کرمانشاهیلغتنامه دهخداخسروی کرمانشاهی . [ خ ُ رَ ک ِ ] (اِخ ) محمدباقر میرزا خسروی یکی از ادبا و شعرای معروف ایران به اوایل قرن چهاردهم هَ .ق . است . (از کتاب احوال و اشعار رودکی ج 1
خسروی بخارائیلغتنامه دهخداخسروی بخارائی . [ خ ُ رَ ی ِ ب ُ ] (اِخ ) رجوع به خسروی جمال الدین منسوب به ملک خسرو غزنوی شود.
خسروی سرخسیلغتنامه دهخداخسروی سرخسی . [ خ ُ رَ ی ِ س َ رَ ] (اِخ ) محمدبن علی خسروی سرخسی ، مکنی به ابوبکر حکیم از شاعران دربار امیرشمس المعالی است . شعر اوسراسر حکمت و «در خدمت کافی ا
خسروی قاجارلغتنامه دهخداخسروی قاجار. [ خ ُ رَ ی ِ] (اِخ ) محمدقلی میرزا ملک آراء فرزند فتحعلی شاه از شاعران دوره ٔ قاجار است . والده ٔ او (صبیه محمدخان قاجار و همشیره ٔ اعتضادالدوله سل
خسروی کردنلغتنامه دهخداخسروی کردن . [ خ ُ رَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) حکومت کردن . فرمانروایی کردن . سلطنت کردن : عقل وقتی خسروی می کرد در ملک وجودباز چون فرهاد عاشق بر لب شیرین اوست .سعدی
