خسبیدنلغتنامه دهخداخسبیدن . [ خ ُ دَ ] (مص ) غنودن . خسپیدن : از این پس تو ایمن مخسب از بدی که پاداش پیش آیدت ایزدی . فردوسی .شب تیره بلبل نخسبد همی گل از باد و باران بچسبد همی .
خسبیدنیلغتنامه دهخداخسبیدنی . [ خ ُ دَ ] (حامص ) عمل خوابیدن . خوابیدنی . خفتنی . (یادداشت بخط مؤلف ). || (ص لیاقت ) قابل خوابیدن . قابل خفتن .
خوش خسبیدنلغتنامه دهخداخوش خسبیدن . [ خوَش ْ / خُش ْ خ ُ دَ ] (مص مرکب ) خوب آرامیدن . خوب خوابیدن .راحت و آسوده خوابیدن . خواب راحت کردن : خوش نخسبندکنون از فزع هیبت اونه به روم اندر
خون خسبیدنلغتنامه دهخداخون خسبیدن . [ خ ُ دَ ] (مص مرکب ) خون کسی پایمال شدن . قتل کسی مورد توجه قرار نگرفتن . قاتل کسی مجازات نشدن : خون هرگز نخسبد. (کلیله و دمنه ).آنکه کشتستم پی ما
خسبیدنیلغتنامه دهخداخسبیدنی . [ خ ُ دَ ] (حامص ) عمل خوابیدن . خوابیدنی . خفتنی . (یادداشت بخط مؤلف ). || (ص لیاقت ) قابل خوابیدن . قابل خفتن .
خوش خسبیدنلغتنامه دهخداخوش خسبیدن . [ خوَش ْ / خُش ْ خ ُ دَ ] (مص مرکب ) خوب آرامیدن . خوب خوابیدن .راحت و آسوده خوابیدن . خواب راحت کردن : خوش نخسبندکنون از فزع هیبت اونه به روم اندر
خون خسبیدنلغتنامه دهخداخون خسبیدن . [ خ ُ دَ ] (مص مرکب ) خون کسی پایمال شدن . قتل کسی مورد توجه قرار نگرفتن . قاتل کسی مجازات نشدن : خون هرگز نخسبد. (کلیله و دمنه ).آنکه کشتستم پی ما
درخسبیدنلغتنامه دهخدادرخسبیدن .[ دَ خ ُ دَ ] (مص مرکب ) خسبیدن . غنودن : چون شب آید برود خورشید از محضر ماماهتاب آید و درخسبد در بستر ما. منوچهری .رجوع به خسبیدن شود.
