خزکلغتنامه دهخداخزک . [ خ َ زَ ] (اِ مصغر) خزنده ٔ کوچک .- گوش خزک ؛ جانوری است کوچک که معروف است چون به گوش رود موجب کری میشود.
خزکلغتنامه دهخداخزک . [ خ َ زَ ] (ع مص ) ستیهیدن . (از تاج العروس )(از لسان العرب ) (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ).
قره خزکلغتنامه دهخداقره خزک . [ ق َ رَ خ َ زَ ] (ترکی ، اِ مرکب ) نام درختچه ای است جنگلی . رجوع شود به جنگل شناسی کریم ساعی ج 1 ص 279.
گوش خزکلغتنامه دهخداگوش خزک . [ خ َ زَ ] (اِ مرکب ) کرم هزارپا. (رشیدی ). به معنی گوش خز است که هزارپا باشد. (برهان ). گوش خزه . گوش خز. گوشالنگ . گوش سنب . گوش خیزک .- امثال :مار
سایه خزکلغتنامه دهخداسایه خزک . [ ی َ / ی ِ خ َ زَ ] (اِ مرکب ) رستنی و نباتی باشد بقدر یک گز و با خطهای سفید که با نان خورند، هندش چچوندا گویند. (برهان ) (آنندراج ).
