خزلهلغتنامه دهخداخزله . [ خ ُ زَ ل َ ] (ع ص ) کسی که شخصی را از آنچه می خواهد منع کند. (از منتهی الارب ).
خزلهلغتنامه دهخداخزله . [ خ ُ ل َ ] (ع اِمص ) شکستگی پشت . (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || افکندن الف از متفاعلن و ساکن شدن تای آن . (از ناظم الاطباء).
خضلهلغتنامه دهخداخضله . [ خ ُ ض ُل ْ ل َ ] (ع اِمص ) نعمت و سیرابی و رفاهیت . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).- یوم خضله ؛ روز عیش و خوشحالی . (منتهی الارب ).|
اخزللغتنامه دهخدااخزل . [ اَ زَ ] (ع ص ) شکسته پشت . || شتر که همه ٔ کوهان وی رفته باشد. || اعرج . || (اصطلاح عروض ) شعری که در آن خُزله باشد. مخزول . و رجوع به خَزْل و خُزْلة ش
شکستگیلغتنامه دهخداشکستگی . [ ش ِ ک َ ت َ / ت ِ ] (حامص ) حالت و چگونگی شکسته .کسر. شکستن . تکسر. خنث . (یادداشت مؤلف ). کسر و انکسار. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ) : چون زم
