خرد کردنگویش اصفهانی تکیه ای: hürd bekeri طاری: hürd vâkard(mun) طامه ای: hürd hekardan طرقی: hürd vâkardmun کشه ای: hird vâkardmun نطنزی: xurd kardan
خزندهلغتنامه دهخداخزنده . [ خ َ زَ دَ / دِ ] (نف ) آنکه می خزد. (از ناظم الاطباء). || کشان کشان رونده . جانوری که کشان رود. (یادداشت بخط مؤلف ) : شیر غرنده که او را دید از هیبت
مارفرهنگ انتشارات معین(اِ.) جانوری است از راستة خزندگان با بدنی استوانه ای شکل و نرم که روی زمین می خزد و انواع مختلف دارد اعم از سمی یا غیرسمی . ؛ ~ ِ خوش خط و خال کنایه از: شخص ح
پس خزیدنلغتنامه دهخداپس خزیدن . [ پ َ خ َ دَ ] (مص مرکب ) واپس خزیدن . خزیدن بعقب :برگرفت آن آن آسیاسنگ و بزدبر مگس تا آن مگس واپس خزد.مولوی .
واپس خزیدنلغتنامه دهخداواپس خزیدن . [ پ َ خ َ دَ ] (مص مرکب ) عقب رفتن . کنار رفتن : برگرفت آن آسیا سنگ و بزدبر مگس تا آن مگس واپس خزد. مولوی .بعد از آنت جان احمد لب گزدجبرئیل از بیم
ثریلغتنامه دهخداثری . [ ث َ ] (ع اِ) مماله ثری بمعنی خاک و زمین : هر که او را بتو مانند کند هیچکس است باز نشناسد گوینده بهی از بتری تا مجره ز بلندی نکند قصد نشیب تا ثریا بزیارت
