خریصلغتنامه دهخداخریص . [ خ َ ] (ع ص ، اِ) آب سرد. || آب گردآمده ٔ در پهنای خرمابن و جز آن . || آگنده . پر. || حوض فراخ مانندی که در آن آب ریزد. || کرانه ٔ جوی . || آداک دریا. |
خریصلغتنامه دهخداخریص . [ خ َ ] (ع ص ) خارص . خَرِص . نعت است از خَرَص . (از منتهی الارب ). رجوع به خَرَص شود.
خریسلغتنامه دهخداخریس . [ خ ِ ] (اِخ ) ده کوچکی است از بخش بندپی شهرستان بابل ، واقع در چهل هزارگزی جنوب بابل و فعلا مخروبه است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3).
خریدگویش اصفهانی تکیه ای: xerid طاری: xerid / hirin طامه ای: xerid طرقی: xerid کشه ای: xerid نطنزی: xerid
خریدنگویش اصفهانی تکیه ای: behrini طاری: hirind(mun) طامه ای: heriyan طرقی: hirindmun کشه ای: hirindmun نطنزی: heriyan
خریدگویش اصفهانی تکیه ای: bešheri طاری: bešhiri طامه ای: boyri طرقی: bešhiri کشه ای: bešhiri نطنزی: bašheri
عمارةلغتنامه دهخداعمارة. [ ] (اِخ ) نام فرقه ای است از حیدة، از خریص ، از خرصة، از فدعان . (از معجم قبائل العرب از عشائرالشام وصفی زکریا ج 2 ص 263).
