خرگوش مادهلغتنامه دهخداخرگوش ماده . [ خ َ ش ِ دَ / دِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ارنب . عِکْرِش . (منتهی الارب ).
خرگوشگویش اصفهانی تکیه ای: xarguš طاری: hargöš طامه ای: xarguš طرقی: hargöš کشه ای: hargiš نطنزی: xerguš
ارنبلغتنامه دهخداارنب . [ اَ ن َ ] (ع اِ) خرگوش . (صراح ) (غیاث ). توشقان . دوشان . خرگوش نر یا خرگوش ماده . و یا خرگوش ماده را ارنب و نر را خزز گویند. (منتهی الارب ). ج ، اَران
عکرشةلغتنامه دهخداعکرشة. [ ع ِ رِ ش َ ] (ع ص ، اِ) خرگوش ماده ٔ پرگوشت درشت . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || گنده پیر که از خود پیر نماید. (منتهی الارب ). عجوز متشنجة. (اقر
قواعةلغتنامه دهخداقواعة. [ ق ُ ع َ ] (ع اِ) مؤنث قواع ، خرگوش . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). خرگوش ماده . (ناظم الاطباء). رجوع به قواع شود.