خرفجلغتنامه دهخداخرفج . [ خ ُ رَ ف ِ ] (ع ص ) فربه . (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خرفجلغتنامه دهخداخرفج . [ خ ُ ف َ ] (ع اِ) فراخی عیش . (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خرفجةلغتنامه دهخداخرفجة. [ خ َ ف َ ج َ ] (ع مص ) بسیار گرفتن . (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || خوش عیش گردانیدن . (زمخشری ).
خرفجةلغتنامه دهخداخرفجة. [ خ َ ف َ ج َ ] (ع مص ) بسیار گرفتن . (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || خوش عیش گردانیدن . (زمخشری ).
خرفهلغتنامه دهخداخرفه .[ خ ُ ف َ / ف ِ ] (اِ) نام گیاهی است و آنرا بپارسی پرپهن گویند و معرب آن خرفج است و آن بعربی به بقلةالحمقاء معروف است . گویند در اصل بقلةالزهراء بوده و مع
خرفیجلغتنامه دهخداخرفیج . [ خ ِ ] (ع اِ) فراخی عیش . خرفج . (منتهی الارب ). رجوع به خرفج شود. || (ص ) تر و تازه و نرم . (منتهی الارب ).
