خرزلغتنامه دهخداخرز. [ خ َ ] (ع مص ) دوختن درز موزه و جز آن . (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از منتهی الارب ) (از تاج المصادر بیهقی ) : برای آنکه خرازان گه خرزکنند از سبلت
خرزلغتنامه دهخداخرز. [ خ َ رَ ] (اِخ ) نام شهر و مدینه ای است . (از شرفنامه ٔ منیری ) (از برهان قاطع). در حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین آمده است : این کلمه در حدود العالم و معجم ال
خرزلغتنامه دهخداخرز. [ خ َ رَ ] (ع اِ) مهره . (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از منتهی الارب ).- خرزالظهر ؛ مهره ٔ پشت . (منتهی الارب ). || اسباب خرده فروشی را گویند از مهره
خرز چینیلغتنامه دهخداخرز چینی . [ خ َ زِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خرز یمانی . جِزْع . رجوع به خرزیمانی شود.
خرز یمانیلغتنامه دهخداخرز یمانی . [ خ َ زِ ی َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) جِزْع . خرز چینی . (یادداشت بخط مؤلف ).
خرز چینیلغتنامه دهخداخرز چینی . [ خ َ زِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خرز یمانی . جِزْع . رجوع به خرزیمانی شود.
خرز یمانیلغتنامه دهخداخرز یمانی . [ خ َ زِ ی َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) جِزْع . خرز چینی . (یادداشت بخط مؤلف ).
خرزاتلغتنامه دهخداخرزات . [ خ َ ] (ع اِ) ج ِ خَرْزة. رجوع به خرزه شود.- خرزات الملک ؛ جواهر تاج پادشاه . (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد). چون سالی بر پادشاهی میگذشت او بر تاج
خرزةلغتنامه دهخداخرزة. [ خ ُ زَ ] (ع اِ) درز موزه و مَشک و جز آن . (منتهی الارب ) (از لسان العرب ) (از تاج العروس ). || بخیه . (دهار). ج ، خُرَز.