خرخرهلغتنامه دهخداخرخره . [ خ َ خ َ رَ / رِ ] (اِخ ) دهی است ازدهستان بهمن شیر بخش مرکزی شهرستان آبادان واقع در سه هزارگزی شمال آبادان کنار خاوری رود بهمن شیر. آب و هوای آنجا گرم و جمعیت آن ناحیه پانصد تن و آب این دهکده از رود بهمن شیر و محصول آن خرما می باشد.
خرخرهلغتنامه دهخداخرخره . [ خ ِ خ ِ رَ / رِ ] (اِ) حلق . حلقوم . نای . گلو. قصبةالریه در تداول عوام . (یادداشت بخط مؤلف ).- تا خرخره در قرض بودن ؛ بسیار قرض داشتن .
خرخرهلغتنامه دهخداخرخره . [ خ ُ خ ُ رَ ] (اِخ ) نام تیره ای است از ایل کلهر به کردستان . (از جغرافیای سیاسی کیهان ص 162).
خرخریةلغتنامه دهخداخرخریة. [ خ ِ خ ِ ری ی َ ] (ع ص ) ضعیف . ناتوان ، منه : ساق خرخریة؛ ای ساق ضعیف و ناتوان . (از منتهی الارب ).
خرخرةلغتنامه دهخداخرخرة. [ ] (اِخ ) نام یکی از دو نفر رسولی است که ملک یمن خدمت جناب نبوی فرستاد بجهت امتثال امر خسرو و خبر دادن رسول صلی اﷲعلیه وآله قتل خسرو را. رجوع شود به حبیب السیر چ 1 تهران ص 130 و <span class="hl" dir="
خرخرةلغتنامه دهخداخرخرة. [ خ َ خ َ رَ ] (ع مص ) آواز کردن گلوی خفته و خبه کرده .(از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). آواز کردن خفته و مختنق . (دهار). || آواز کردن پلنگ در خواب . || آوا کردن گربه . (از منتهی الارب ).
خرخره کردنلغتنامه دهخداخرخره کردن . [ خ َ خ َ رَ / رِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) تیمار کردن اسب . (از ناظم الاطباء).
خرخره کردنلغتنامه دهخداخرخره کردن . [ خ َ خ َ رَ / رِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) تیمار کردن اسب . (از ناظم الاطباء).
