خربطلغتنامه دهخداخربط. [ خ َ ب َ ] (اِ مرکب ) بط بزرگ . قاز فربه و سمین . (ناظم الاطباء). خَربَت . اِوَّز. سیقا. قلولا. (یادداشت بخط مؤلف ). بط کلان . (شرفنامه ٔمنیری ). (غیاث
خربتلغتنامه دهخداخربت . [ خ َ ب َ ](اِ مرکب ) قاز و بط بزرگ . (ناظم الاطباء). خَربَط. قلولا. سیقا. اِوَّز. (یادداشت بخط مؤلف ) : باز رز را گفت ای دختر بی دولت این شکم چیست چو پ
خربطهلغتنامه دهخداخربطه . [ خ َ ب َ طَ / طِ ] (اِ مرکب ) بط بزرگ فربه . || آدم مسخره . (برهان قاطع) (ناظم الاطباء).
خراطینفرهنگ انتشارات معین(خَ) [ معر. خراتین ] (اِ.) کرمی دراز و سرخ رنگ که در جاهای نمناک و مرطوب بوجود می آید.
خربزهگویش اصفهانی تکیه ای: xarbiza طاری: harbiza طامه ای: xarbize طرقی: herbiza کشه ای: herbiza نطنزی: xarbeze
خربطهلغتنامه دهخداخربطه . [ خ َ ب َ طَ / طِ ] (اِ مرکب ) بط بزرگ فربه . || آدم مسخره . (برهان قاطع) (ناظم الاطباء).
کالوسلغتنامه دهخداکالوس . (ص ) مردم خربط. (فرهنگ اسدی ). نادان و ابله و بی عقل و احمق باشد. (برهان ) (از آنندراج ). کودن . بی خرد : ملول مردم ، کالوس بی محل باشدمکن نگارا! این خو
سیقالغتنامه دهخداسیقا. (اِ) اِوَزّ. خربط. نام قسمی از مرغان آبی . (یادداشت مؤلف ): و به طعم خوشتر جگری که در جهان است جگر سیقا بود.(الابنیه عن حقایق الادویه ). اما بط و سیقا گر
غازلغتنامه دهخداغاز. (اِ) مرغابی . قاز. خربت . خربط. خربطة. قلولا .مرغی است حلال گوشت و از جمله ٔ مرغان اصلی و وحشی اقسام آن در مازندران و گیلان و اطراف دریاچه های سیستان و بعض
خربغالغتنامه دهخداخربغا. [ خ َ ب َ ] (اِ مرکب ) این کلمه مرکب از «خر» بمعنی حمار و «بغا» بمعنی حیز (هیز) و مخنث میباشد : خردول و خربغایی نی عقل و نی خرداندرسرت بخردلة او بخربقة س