خدیونشینلغتنامه دهخداخدیونشین . [ خ ِ / خ َ ی ْ وْ ن ِ ] (اِ مرکب ) اقامتگاه خدیو. || حوزه ٔ فرمانروایی خدیو. قلمرو خدیو. || سرزمین یا ناحیتی که حاکم و فرمانروا و اداره کننده ٔ آن خ
خدیوندلغتنامه دهخداخدیوند. [ خ ِ وَ ] (اِ) مالک . خداوند. مولی . (یادداشت بخط مؤلف ). ظاهراً ممال خداوند است : آن نفس حضرت خواجه را بخدیوند کنیزک رسانیدم ، شاد شد و معاملت من قبو