خددلغتنامه دهخداخدد. [ خ َ دَ ] (اِخ ) نام حصنی است در کوره ٔ (= مخلاف ) جعفربن یمن . (از معجم البلدان ).
خدةلغتنامه دهخداخدة. [ خ ُ دْ دَ ] (ع اِ) رخسار. گونه . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از تاج العروس ). ج ، خُدَد. (از آنندراج ): و هما خدیان . (از منته
احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمدبن السری . مکنی به ابوالفتوح و ابن الصلاح و ملقب بمجدالدین از فضلای یگانه و حکمای فرزانه بوده است و هم از خانواده ٔ اجلاء علماء
خادمدیکشنری عربی به فارسیپادو مهمانخانه , پيشخدمت , پادو , نوکر , فراش , چاکري کردن , نوکري کردن , پست , نوکر مابانه , چاکر , ادم پست , خدمتکار , خادم , بنده , خدمتگذار , کمک کننده , با