ختم

۱. مجلس سوگواری و یادبودی که پس از مردن کسی برای او برپا می‌کنند.
۲. پایان؛ انجام؛ آخر.
۳. (اسم مصدر) به پایان رسیدن؛ پایان یافتن؛ تمام شدن.
۴. [مجاز] قرآن یا دعایی که تمامی آن در یک مجلس خوانده می‌شود.
۵. (صفت) بسیار زرنگ و حقه‌باز: ختم روزگار.
۶. (اسم مصدر) [قدیمی] مهر کردن نامه یا چیز دیگر.
⟨ ختم قرآن: تلاوت قرآن از ابتدا تا انتها.

۱. اختتام، انتها، پایان، تکمیل، تمام، فرجام ≠ بدو
۲. مختوم
۳. ترحیم، مراسم یابود، مراسم سوگواری
۴. مهر کردن، مهر نهادن

expiry