خبرگیرلغتنامه دهخداخبرگیر.[ خ َ ب َ ] (نف مرکب ، اِ مرکب ) مستفسر. (از آنندراج ). آنکه از مطلبی کسب و استفسار خبر کند : سخن این است که ما بی تو نخواهیم حیات بشنو ای پیک خبرگیر و س
خبرگیری کردنلغتنامه دهخداخبرگیری کردن . [ خ َ ب َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) کسب اطلاع کردن . خبر گرفتن . || جاسوسی کردن .
خبرگیریلغتنامه دهخداخبرگیری . [ خ َ ب َ ] (حامص مرکب ) کسب اطلاع . عمل خبرگیر. || جاسوسی . عمل جاسوس .
خبرگیریلغتنامه دهخداخبرگیری . [ خ َ ب َ ] (حامص مرکب ) کسب اطلاع . عمل خبرگیر. || جاسوسی . عمل جاسوس .
خبرگیری کردنلغتنامه دهخداخبرگیری کردن . [ خ َ ب َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) کسب اطلاع کردن . خبر گرفتن . || جاسوسی کردن .
