خبرآریلغتنامه دهخداخبرآری . [ خ َ ب َ ] (حامص مرکب ) سخن چینی . عمل خبر بردن از جایی بجایی بجهت نمامی . || نمامی . غمازی . سعایت .
خبرگیریلغتنامه دهخداخبرگیری . [ خ َ ب َ ] (حامص مرکب ) کسب اطلاع . عمل خبرگیر. || جاسوسی . عمل جاسوس .
خبرگیری کردنلغتنامه دهخداخبرگیری کردن . [ خ َ ب َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) کسب اطلاع کردن . خبر گرفتن . || جاسوسی کردن .
خبرگیرلغتنامه دهخداخبرگیر.[ خ َ ب َ ] (نف مرکب ، اِ مرکب ) مستفسر. (از آنندراج ). آنکه از مطلبی کسب و استفسار خبر کند : سخن این است که ما بی تو نخواهیم حیات بشنو ای پیک خبرگیر و سخن بازرسان . حافظ. || جاسوس . (از آنندراج ) <span clas