خانه بدوشلغتنامه دهخداخانه بدوش . [ ن َ / ن ِ ب ِ ] (ص مرکب ) مسافر. (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (غیاث اللغات ). || فقیر. بی خانمان . پریشان حال . آواره . (ناظم الاطباء) (غیاث اللغات )
خانه بدوشیلغتنامه دهخداخانه بدوشی . [ ن َ / ن ِ ب ِ ] (حامص مرکب ) خانه بدوش بودن . حالت خانه بدوش . رجوع به خانه بدوش شود.
خانهبهدوشفرهنگ مترادف و متضاد۱. آواره، بیخانمان، بیخانه، خانهبردوش، دربدر، ویلان ≠ سروساماندار، کاخنشین ۲. مستاجر ≠ موجر، خانهدار ۳. مسافر، سیاح ۴. کولی، لولی
خانه بدوشیلغتنامه دهخداخانه بدوشی . [ ن َ / ن ِ ب ِ ] (حامص مرکب ) خانه بدوش بودن . حالت خانه بدوش . رجوع به خانه بدوش شود.
خانه بردوشلغتنامه دهخداخانه بردوش . [ ن َ / ن ِ ب َ ] (ص مرکب ) بی چیز. پریشان . (آنندراج ). بیخانه و بی خانواده . خانه بدوش . رجوع به «خانه بدوش » شود : خانه بردوشان مشرب از غریبی فا
vagabondدیکشنری انگلیسی به فارسیوگاباند، خانه بدوش، ولگرد، دربدر، خزپوش، طفیلی، بیکاره، ولگردی کردن، بی کاره
