خالبلغتنامه دهخداخالب . [ ل ِ ] (ع ص ) مرد فریبنده . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). خادِع . فریبنده ٔ بزبان . زبان باز. ج ، خَلَبَة.
خالبرزنلغتنامه دهخداخالبرزن . [ ب َ زَ ] (اِخ ) قریه ای است از قراء سرخس . و منسوب به آن خالبرزنی است . (از انساب سمعانی ).
خالبرزنیلغتنامه دهخداخالبرزنی . [ ب َ زَ ] (اِخ ) جعفربن عبدالوهاب خالبرزنی از اهل خالبرزن . یکی از راویان است . وی خال عمربن علی محدث بود و از یحیی و یونس بن عبدالاعلی و محمدبن یزی
خالبرزنلغتنامه دهخداخالبرزن . [ ب َ زَ ] (اِخ ) قریه ای است از قراء سرخس . و منسوب به آن خالبرزنی است . (از انساب سمعانی ).
خالبرزنیلغتنامه دهخداخالبرزنی . [ ب َ زَ ] (اِخ ) جعفربن عبدالوهاب خالبرزنی از اهل خالبرزن . یکی از راویان است . وی خال عمربن علی محدث بود و از یحیی و یونس بن عبدالاعلی و محمدبن یزی
خوالبلغتنامه دهخداخوالب . [ خ َ ل ِ ] (ع اِ) ج ِ خالبة. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). رجوع به خالبة شود.
